Sharon en Joël verbinden de buurt met dans

Sharon woont in de wijk Overstegen in Doetinchem. Tot haar achttiende draaide haar leven om dansen. Na functies in de horeca en een sportschool, waar ze onder andere dansgroepen draaide, volgde ze haar droom: werken in de maatschappelijke zorg. Haar partner Joël merkte dat Sharon het dansen begon te missen. Hij moedigde haar aan er weer wat mee te gaan doen. Sharon zocht contact met wijkverbinder Nicole en een week (!) later dansten haar eerste groepen buurtkinderen.

Toen Sharon nog bij de sportschool werkte, draaide ze drie dansgroepen. “Anders dan de buurtkinderen die nu meedoen, waren dat mensen tussen de 16 en 75 jaar oud, eigenlijk allemaal met een rugzakje. En dat interesseerde mij aan de ene kant enorm, want: waarom ben je onzeker? Waarom denk je dat je niet kunt dansen?  Maar aan de andere kant is het niet belangrijk, want iedereen kan bij mij meedoen. De mensen in die groepen kwamen met liefde en plezier dansen. En gingen open.”

Magisch

Joël kan het alleen maar beamen. “Contact met Sharon is magisch. Ik werk, net als haar, in de maatschappelijke zorg. Daar zie ik dat Sharon nooit oordeelt. Je haalt haar niet bij mensen weg. Ook niet bij mensen waar anderen bij wijze van spreken met een boog omheen lopen. Die vindt zij juist interessant.”

Hoe graag ze haar werk ook doet, Sharon moest weer iets met dansen gaan doen. “Ik was daar wel mee bezig, ja. Ik zocht naar iets of iemand die me verder kon helpen. Via Facebook kwam ik uit bij community builder Nicole. We hebben elkaar wat berichtjes gestuurd, nummers uitgewisseld, en van het een kwam het ander. We spraken af in buurthuis de Daele, babbelden wat en dat voelde heel goed. Al snel was het idee om maar gewoon te beginnen. Nicole heeft voor mij de gymzaal gehuurd en samen hebben we flyers gemaakt. Een week later waren er meteen 10 kinderen in de eerste groep en acht in de tweede. Inmiddels dansen er hier 40 buurtkinderen en hebben we al een aantal optredens gedaan. Onder andere tijdens de landelijke ABCD-Popeldag!”

Energie stromen

Voor Sharon stopt het niet bij het dansen. Haar hoofd zit vol ideeën. Ze heeft contact gehad met een buurtgenoot die een moestuin is gestart. En ze organiseerde meer buurtactiviteiten. Het is typerend voor hoe ABCD werkt; je wéet dat van het een, altijd weer het ander komt. Het start met een idee voor dansgroepen, dan volgen er ideeën om iets met Pasen te doen, met Koningsdag en om zomeractiviteiten te organiseren. Sharon doet het voor een meer verbonden buurt. “Zo groeit de saamhorigheid in de buurt en wordt het er nog gezelliger. We kennen veel mensen in de buurt. Dat komt ook door mijn horeca-achtergrond en omdat ik in een sportschool in de buurt werkte. Allerlei mensen vragen of ze wat kunnen doen. Shirtjes drukken, DJ spelen, van alles. En zo gaat veel energie die er al in de buurt was, weer opnieuw stromen!”

Steeds meer bewoners haken aan

Het enthousiasme van Sharon en Joël is besmettelijk. Niet alleen de kinderen, maar ook hun ouders, ontmoeten elkaar rondom het dansen. Daardoor gaan er nieuwe balletjes rollen en ontstaan er steeds nieuwe activiteiten. Op het schoolplein bijvoorbeeld, tijdens Pasen. Tientallen bewoners kwamen daar samen voor ontmoeting, gezelligheid, een gezamenlijke lunch en leuke activiteiten. Ook dit balletje rolde weer verder, omdat steeds meer bewoners aanhaken.

En dus was er ook in de meivakantie weer een heel programma. Met een meidenmiddag en een groter voetbaltoernooi, voor alle leeftijden. Georganiseerd door mensen die het samen nog leuker willen maken in hun buurt. En zich inzetten voor meer gezelligheid en saamhorigheid. Samen vormen ze organisch een team, waarbinnen iedereen gelijk is. Bewoner Daan woont al veertig jaar in de buurt. Hij is er nagenoeg altijd bij als er iets te doen is in ‘zijn’ buurt. Daan: “Wat ik zo mooi vind om te zien, is dat het iedere keer drukker is dan bij de vorige activiteit. En het leuke is ook dat ik steeds weer nieuwe gezichten zie.” Sharon en Joël hebben de buurt in beweging gekregen. En ze blijven daar aan werken. Met als meest recente resultaat ‘het Middelpunt’, een ruimte door en voor de buurtbewoners.

TYPISCH ABCD

• Vanuit community builder Nicole was dit typisch Asset based werken: ontdekken en gebruikmaken van alles wat er al is. Aanbodgericht, op basis van wat Sharon te bieden heeft. Benutten wat er al in de buurt is. Het gymzaaltje bijvoorbeeld. De plekken waar ze de flyer kon ophangen. De contacten met plekken waar kinderen en hun ouders komen benutten om de dansgroepen bekend te maken. Sharon en Joël zijn in hun buurt nu op precies dezelfde manier actief. Ze helpen buurtgenoten, waar ze kunnen, op weg.
• Het is ook aanvullend en dienend werken. Community builder Nicole heeft niets gedaan wat Sharon niet zelf kon. Ze heeft het idee niet overgenomen of vervormd. Ze heeft ruimte gemaakt, (de eerste paar keren) een gymzaaltje gehuurd, geënthousiasmeerd en Sharon geholpen bij het maken van een flyer. Dat was voldoende.
• Ga doen! Waarom wachten, als alle seinen op groen staan? Binnen een week dansten er 18 kinderen.
• Volg de energie in de buurt. Dat deed community builder Nicole en dat doen Sharon en Joël nu. Daardoor komt van het een, steeds weer het ander. Enthousiasme is besmettelijk.
• Het kleine waarderen. Een vrouw die een dansgroepje wil organiseren. Achttien kinderen die dansen. En een jaar later een buurt waar de sfeer aanzienlijk is verbeterd en de saamhorigheid is vergroot.