“We drinken weer koffie op straat’
De schoonmaakdag heeft veel veranderd in de straat. Dat was nodig ook. Natasja: “Ik verhuisde 27 jaar geleden naar deze straat omdat het er zo gezellig was. Mensen dronken samen koffie op straat. Dat karakter verloor de straat toen iedereen hier een woning kon kopen. Huisjesmelkers zetten er arbeidsmigranten in. Er was veel verloop. Langzaam zijn we het contact met elkaar kwijtgeraakt.”
Natasja zag het met lede ogen aan. “Eerder organiseerden we Straatspeeldagen en stonden we voor het sociale, volkse karakter van onze straat. Maar zelf heb ik de kinderen groot en dan laat je het ook een beetje aan anderen.” Haar vriendin Lucy, die zeven jaar in de straat woont, lacht. “Uiteindelijk houd je dat niet lang vol. Dan komt het moment dat je denkt: genoeg is genoeg. Het oprukkende onkruid in onze straat was de trigger om aan de bel te trekken.” Dat deed het duo bij wijkondersteuner Jet, met wie al contact was over een speelplek. Natasja: “Daar begon het mee. We hadden hier een speeltoestel, een hinkelbaan en een draaischrijf. Daar werden steeds auto’s geparkeerd, zodat de kinderen niet meer konden spelen. Dus we wilden een speelplek. Maar we raakten over veel meer dingen in gesprek: het parkeren, het te harde rijden, de prostitutie, overlast, alles bij elkaar. Toen ging het balletje richting het sociale weer rollen.”
Het idee voor een schoonmaakdag was er al snel. Het moest simpel: gewoon een datum prikken, een flyer maken en aan de slag! De gemeente stelde bloembakjes beschikbaar voor iedereen die mee zou doen. Lucy en Natasja gingen samen langs de deuren. Lucy: “We deden ons verhaal met veel humor, maar ook lekker streng. Dat iedereen ons als straatgenoten kende, hielp ook mee. Dan zeggen mensen toch eerder ja. Uiteindelijk deden er 65 mensen mee.” Natasja: “We regelden koffie en thee en een brander voor het onkruid. Het gaf een goed gevoel dat zoveel mensen wat wilden doen. We stonden er niet alleen voor.” Lucy: “Op de dag zelf duurde het even voor alles op gang kwam. Maar steeds meer mensen haakten aan, omdat ze zagen dat er wat gebeurde in de straat. Iedereen hielp elkaar. De bakken met bloemen werden aan de gevels gehangen. Het was een groot succes.”
Natasja deelt een anekdote. “We kwamen bij een grote, sterke kerel aan de deur; de kampioen onkruid van de straat. Hij moest een drempel over om mee te doen. Uiteindelijk hielp hij geweldig mee met de onkruidbrander. Hij dronk gezellig koffie met de anderen en heeft een buurvrouw leren kennen, die twee deuren verder woont. Terwijl zij beiden nauwelijks contact in de buurt hadden. Zo ontstonden er veel meer contacten. De sfeer is de straat is anders. Mensen groeten elkaar en doen van alles samen. Ook buiten, als het lekker weer is. Het heeft ons geleerd dat er genoeg animo is om samen dingen op te pakken als er wat moet gebeuren. Of als we ergens tegenaan lopen. Maar doordat we elkaar nu wat beter kennen, vinden we elkaar gemakkelijker. En we durven elkaar nu ook op dingen aan te spreken. Karel van de woningcorporatie knikt instemmend. “Ik kan dit wel beamen. Voorheen waren meldingen over gedoe in de straat soms aan de orde van de dag. Na de schoonmaakdag staat de teller qua meldingen op nul.”
Dat vertaalt zich ook in positieve reuring. Natasja: “We hebben direct erna een Straatspeeldag georganiseerd. Nieuwe buren hadden er eerst geen zin in, maar als we dan aanbellen, doen ze mee. Nu drinken we samen weer koffie op straat. Dat sociale vind ik belangrijk, dat iedereen een beetje op elkaar let. Maar ook dat je elkaar opzoekt als er dingen zijn die je opvallen. Dat gevoel is nu weer een beetje terug. De kinderen spelen ook weer samen buiten.” Lucy: “Met Oud & Nieuw stond er een tent op straat, met vuurkorven erbij. Dat was ook hartstikke gezellig. We moeten er met elkaar wat van maken.”